Նարեկ Սահակյանի բլոգ

Ողջույն: Չգիտեմ՝ հայտնի, թե՞ անհայտ, բայց ամեն դեպքում Նարեկ Սահակյանն եմ՝ բլոգի հեղինակը, տերն ու ամեն ինչը: Բլոգը ստեղծվել է ուղիղ երկու տարի առաջ, այսինքն՝ 2011 թվականի դեկտեմբերի 25-ին (Մի օր ուշացումով եմ հիշել բլոգիս ծննդյան օրվա մասին:):

Երբեմն սոցցանցերում հանդիպում ենք նկարների, որոնցում ասում են, թե ի՞նչ կապ ունեն մարդու սիրտն ու սրտի նշանը իրար հետ, եթե այդ երկուսն իրար ամենևին էլ նման չեն:
Յուրաքանչյուր մարդ ունի իր աուրան, որն օվալաձև տեսք ունի: Երբ երկու աուրաներ միանում են իրար, նրանց աուրաները «միավորվում» և դառնում են սիրտ: Ահա, թե ինչու է սիրո խորհրդանիշ հանդիսացող սրտի նշանն այդպիսին♥: Նկարում շատ հստակ ցուցադրված է ասածս:

Գուրգեն Մահարին իր «Մանկություն» պատմվածքում ներկայացնում է իր մանկությունը՝ թե ինչպես է այն անցել: Մահարին պատմում է, որ մանկության մեծ մասն անցկացրել է իր Յուղաբեր տատիկի տանը: Իրենց տունը շաբաթվա մեջ հազիվ մի երկու օր էր գնում, էն էլ՝ որպես հյուր:

Աղետ -պատահար է, որն առաջանում է բնական կամ տեխնածին արտակարգ իրավիճակների արդյունքում, իր հետ բերելով մարդկանց մահ կամ այս կամ այն օբյեկտի պատմության մեջ անուղղելի հետևանքներ:

Մի մարդու սրտի փոխպատվաստում էր հարկավոր անել: Նա փոխպատվաստում անելու հերթի մեջ էր և մի օր նրան առաջարկեցին ընտրել միանգամից երեք սրտերից մեկը՝ գեներալի սիրտ, գործարարի սիրտ և բանկիրի սիրտ: Երբ նա ընտրեց բանկիրի սիրտը, նրան խնդրեցին՝ բացատրի իր ընտրությունը:

Այսօր՝ հունիսի 14-ին, աշխարհը նշում է բլոգերների օրը: Եկեք շնորհավորենք այսօրվա «հոբելյարներին»:
Հունիսի 14-ը Բլոգերների օրն է, որոնց թիվը Հայաստանում (ինչպես գիտենք) գնալով շատանում է: Բլոգերի օրվա գաղափարը ծնվեց 2004-ին, երբ միանգամից 500 մարդ ավելի քան 40 երկրից որոշեցին, որ իրենց պետք է իրենց օրը` աշխարհի բլոգերների միջև ինքնատիպ ընկերական հարաբերությունների խորհրդանիշը: Բլոգերների օրը նշվում է նաև օգոստոսի 31-ին: Իսկ օգոստոսի 31-ին նույնպես նշվում է բլոգերների օրը, քանի որ եթե Blog բառը վերծանենք թվերի, ապա կստացվի 31.08, և ահա ստացվում է օգոստոսի 31-ը:

124 տարի առաջ, հենց այս օրը ծնվել է աշխարհահռչակ կինոդերասան, սցենարիստ, երգահան և ռեժիսոր, կինեմատոգրաֆի ունիվերսալ վարպետ Չարլի Չապլինը:
1889 թվականին ապրիլի 14-ին, Լոնդոնում, դերասանների ընտանիքում ծնվեց Չարլի Չապլինը: Չարլին առաջին անգամ բեմում ելույթ է ունեցել հինգ տարեկան հասակում։

Հայաստան ասելիս

Հայաստան ասելիս այտերս այրվում են,
Հայաստան ասելիս ծնկներս ծալվում են,
Չգիտեմ ինչու է այդպես:
Հայաստան ասելիս շրթունքս ճաքում է,
Հայաստան ասելիս հասակս ծաղկում է,
Չգիտեմ ինչու է այդպես:
Հայաստան ասելիս աչքերս լցվում են,
Հայաստան ասելիս թևերս բացվում են,
Չգիտեմ ինչու է այդպես:
Հայաստան ասելիս աշխարհը իմ տունն է,
Հայաստան ասելիս էլ մահը ո՞ւմ շունն է…
Կմնամ, կլինեմ այսպես:

Կռահեցի՞ք, թե ում մասին է խոսքը: Սա հայ անվանի բանաստեղծ Համո Սահյանի ծննդյան օրն է:
Ծնվել է 1914 թվականին, Լոր գյուղում: Եղել է հայ մեծանուն գրող: Համո Սահյանին հռչակ են բերել «Որոտանի եզերքին» (1946), «Բարձունքի վրա» (1955), «Նաիրյան դալար բարդի» (1958), «Սեզամ, բացվիր» (1972, ՀԽՍՀ պետական մրցանակ), «Իրիկնահաց» (1977), «Կանաչ-կարմիր աշուն» (1980), «Դաղձի ծաղիկ» (1986) ժողովածուները։

Այսօր աշխարհը նշում է տիեզերագնացության և ավիացիայի օրը: Ուղիղ 52 տարի առաջ իրականացավ մարդ արարածի ամենամեծ ցանկություններից մեկը՝ թռիչքը դեպի տիեզերք: 1961 թվականի ապրիլի 12-ին, Յուրի Գագարին «Վսոտոկ-1» տիեզերանավով թռչեց դեպի տիեզերք, դրանով իսկ տիեզերական թռիչքների սկիզբը դնելով: Տիեզերանավը շարժվում էր 28,000 կմ/ժ արագությամբ: Այն ժամանակ Երկրի վրա նման արագություն շատ դժվար էր պատկերացնել: Թռիչքից հետո Գագարինն ասել է.

Օձի գինին հատուկ ալկոհոլային խմիչք է վիետնամցիների համար: Այս անհավանական և զարմանալի խմիչքը համարվում է շատ առողջարար:

Նարեկ Սահակյան

Մանան Առաքելյան

Մարիամ Հովհաննիսյան

Տոնը հայտնի է նաև Ծառզարդար, Ծառկոտրունք անուններով: Սա շարժական տոն է և նշվում է Զատիկից մեկ շաբաթ առաջ: Համաձայն քրիստոնեական եկեղեցու` տոնը խորհրդանշում է Քրիստոսի մուտքը Երուսաղեմ: Երբ Հիսուսն ավանակի վրա նստած մտնում է Երուսաղեմ, համաձայն Աստվածաշնչի, դիմավորողները նրա առջև փռում են իրենց զգեստներն ու ձիթենու, արմավենու ճյուղեր:

78 տարի առաջ, հենց այս օրը ծնվեց մի աշխարհահռչակ ծաղրածու, մնջկատակ, և միևնույն ժամանակ նովելիստ Լեոնիդ Ենգիբարյանը: Ինչպես արդեն հասկացաք նա ծնվել է 1935 թվականի մարտի 15-ին՝ Մոսկվայում: եոնիդ Ենգիբարյանը XX դարի կրկեսի նշանավոր արտիստներից է: Վարպետորեն օգտագործելով իմպրովիզացիայի և մնջախաղի նոր ու հետաքրքիր արտահայտչամիջոցներ՝ հարստացրել է կրկեսի ծաղրածուի ավանդական կերպարը: Բացի ծաղրածու լինելուց առաջ եղել է հաջողակ բռնցքամարտիկ, ով իր ասպարեզում մեծ հաջողությունների է հասել: Կես տարի նաև ուսանել է ձկնային տնտեսության ինստիտուտում: Նկարահանվել է բազմաթիվ կինոներում, այդ թվում՝ Սերգեյ Փարաջանովի «Մոռացված նախնիների ստվերները» և Ռոլան Բիկովի «Այբոլիտ-66» կինոներում: Մահացել է վաղ տարիքում՝ 37 տարեկանում՝ 1972 թվականին, Մոսկվայում:
Լեոնիդ Ենգիբարյանի ստեղծագործություններին կարող եք ծանոթանալ այստեղ կամ այստեղ:

Ալբերտ Էյնշտեյնը գերմանացի տեսական ֆիզիկոս է, ով զարգացրեր հարաբերականության ընդհանուր տեսությունը, որը Ֆիզիկայում հեղափոխություն իրականացրեց: Նա ծնվել է 1879 թվականին գերմմանական Ուլմ քաղաքում՝ հրեաների ընտանիքում: Մոր նախաձեռնությամբ, 6 տարեկանից սկսել է զբաղվել ջութակով։ Երաժշտությամբ հրապուրվածությունն ուղեկցել է Այնշտայնին ողջ կյանքի ընթացքում։ 1934թ գտնվելով ԱՄՆ-ում՝ Փրինստոնում, նա բարեգործական համերգ է տալիս, որտեղ ջութակով կատարում է Մոցարտի ստեղծագործությունները՝ նացիստական Գերմանիայից արտագաղթած գիտնականների և արվեստագետների համար։ Էյնտեշյն ասել է. «Իմ պրոֆեսորները քամահրանքով էին վերաբերվում ինձ և չէին սիրում ինձ իմ անկախության համար։ Այդ պատճառով էլ փակեցին դեպի գիտություն իմ ճամփան։»
Ալբերտ Էյնշտեյնը մահացավ 1955 թվականի ապրիլին՝ ԱՄՆ-ում:
Ավելին կարող եք կարդալ այստեղ