Ողջույն բոլորին՝ և կրթահամալիրցիներին, և այլոց: Երկար ժամանակ կայքում չեմ երևացել: Ուզում եմ այսօր Ձեզ հետ կիսել իմ իզմիրյան հուշերը: Երևի հիշում եք, որ ամռանը, ընկեր Արտակի ու ընկեր Հասմիկի առաջնորդությամբ, մի խումբ
սովորողներով
գնացել
էինք
Թուրքիա:
Սկզբից
գնացինք
Տրապիզոն,
ապա՝
Ստամբուլ,
այնտեղ
մի
քանի
օր
մնալուց
հետո
շարժվեցինք
Իզմիր,
որտեղ
էլ
գտնվում
էր
Թուրքիայի
տիեզերական
ճամբարը:
Ճամբարում անցկացրած վեցուկես օրերը մեզ համար հաստատ անմոռանալի էին, ամեն ինչ հիասքանչ էր: Երբ Իզմիրից դուրս եկանք, լաց էինք լինում: Հետո եղանք Արևմտյան Հայաստանում:
Դեռ ճամբարում մեր ընկերներից վերցրել էինք նրանց տվյալները: Տուն հասնելուն պես` նրանց գտանք սոց. ցանցերում և սկսեցինք խոսել:
Հիմա
ես
ունեմ
թուրք,
իսրայելցի,
ռուս,
լեհ
ընկերներ:
Երբեմն
հիշում
ենք
մեր`
միասին
անցկացրած
օրերը
և
երանի
տալիս,
որ
ևս
մեկ
անգամ
դրանք
կրկնվեն:
Երբեմն
էլ
նրանց
պատմում
եմ
մեր
երկրի,
մեր
դպրոցի
մասին,
նրանք
էլ՝
իրենց
երկրի
ու
դպրոցի:
Շատ
ենք
կարոտել
միմյանց:
Հրավերներ
դեպի
իրենց
երկիր
շատ
ենք
ստացել,
բնականաբար,
նրանք
էլ՝
մեզնից,
բայց...
Հուսով ենք, որ մի օր անպայման կհանդիպենք միմյանց:
Post a Comment
Հա՞յ ես, ուրեմն մեկնաբանությունդ գրիր բացառապես ՀԱՅԱՏԱՌ
Շնորհակալություն