Նարեկ Սահակյանի բլոգ

Մի մարդ քրտնաջան աշխատում էր՝ օրվա հացի փողը վաստակելու համար: Մի տարի, Սուրբ Ծննդից մի քանի օր առաջ նա պատժեց իր հնգամյա դստերը ՝ տեսնելով, որ աղջնակն օգտագործել է իրենց ընտանիքում եղած ոսկեգույն փաթեթավորման թղթի միակ փաթեթը:

Ընթերցելով Խորխե Լուիս Բորխեսի «Պարացելսի վարդը»

Պարացելսը մոգ էր, ու նա գիտեր այդ մասին: Աշակերտը իրականում աշակերտ չէր, այլ` մի մարդ, ով ցանկանում էր ստուգել Պարացելսի կարողությունները: Պարացելսը, ըստ իս, ճիշտ վարվեց, որովհետև եթե նա վստահ է իր ընդունակություններին, ապա ապացուցելու ոչինչ չունի: Ես էլ այդպես կվարվեի, ճիշտ է, մոգ չեմ, բայց ինչպես բոլորը, ես էլ ունեմ որոշ կարողություններ, որոնք միգուցե զարմանալի են ոմանց համար, իսկ այդ ոմանք երբեմն ցանկանում են ստուգել ինձ, սակայն ես հաստատ նրանց չեմ ապացուցի որևէ բան, քանի որ հավատալ կամ չհավատալը միայն ու միայն նրանց խնդիրն է:

Հարուկի Մուրակամին քիչ թե շատ եղել է Մարկեսի ժամանակակիցը և միգուցե դա է պատճառը, որ նրա ու Մարկեսի ստեղծագործությունների ասելիքները գրեթե նույնն են:

Դեկտեմբերի 25-ին մենք դարձանք 3 տարեկան կամ, որ նույնն է՝ 1096 օրական: Շնորհավոր:
Ամփոփե՞նք տարին:
Մի փոքր պասիվ տարի էր բլոգում, սակայն գործնականում ճիշտ հակառակն էր՝ միշտ ակտիվ ու բուռն:
Ունենք 146 հրապարակում, իսկ սա 147-րդն է: Մեկ տարվա ընթացքում հրապարակվել են մի քանի կարծիքներ, սակայն ցանկանում եմ, որ կարծիքներ հաճախ թողնեք, որպեսզի իմանամ ձեր մտահոգությունների մասին:
Ունենք 24207 այցելու, ինչը կարծես, թե քիչ չէ:
Ամփոփելու շատ բան չկա, եթե  ունեք դժգոհություններ, ապա գրեք, կիսվեք. ձեր կարծիքը շատ կարևոր է: